Kopi Luwak | De duurste koffie ter wereld

Kopi Luwak is de duurste koffie ter wereld. Deze uit Indonesië afkomstige koffie (kopi) kost tussen de € 90,- en € 450,- per 500 gram en wordt daarom ook wel de kaviaar onder de koffiesoorten genoemd. Maar waarom is deze koffie zo duur en wat maakt het zo speciaal?

Kopi Luwak is de duurste koffie ter wereld. Deze uit Indonesië afkomstige koffie (kopi) kost tussen de € 90,- en € 450,- per 500 gram en wordt daarom ook wel de kaviaar onder de koffiesoorten genoemd. Aangezien de ontlaste bessen van de civetkat worden verzameld, is het proces arbeidsintensief en exclusief. Jaarlijks wordt er slechts een beperkte hoeveelheid kg kopi loewak geproduceerd, wat bijdraagt aan de zeldzaamheid en hoge prijs. Maar waarom is deze koffie zo duur en wat maakt het zo speciaal?

Wat is Kopi Luwak?

Kopi Luwak is een koffiesoort gemaakt van Robusta of Arabica bonen, welke worden verbouwd op plantages. De koffieplant krijgt bessen waar twee pitten inzitten: de koffiebonen. In Indonesië lopen op deze plantages van oudsher civetkatten (ook wel bekend als de Luwak) rond. Ze zijn dol op het vruchtvlees van koffiebessen en eten de bessen op zodra ze rijp zijn. Het vruchtvlees blijft intact en passeert door het maag-darmkanaal van de civetkat; de pit blijft intact. De pitten worden hierna teruggevonden in de ontlasting van de civetkat. De koffiebonen worden door de lokale bevolking handmatig uit de uitwerpselen van de Luwak gehaald en worden vier tot zeven dagen gedroogd. Vervolgens worden de koffiebonen gewassen en licht gebrand en verwerkt tot Kopi Luwak. Het is een ongelofelijk verhaal, maar het is waar.

Waarom is Kopi Luwak zo duur?

In het koffieseizoen verzamelt de lokale bevolking de uitwerpselen van de Luwak. Dit roept echter ethische zorgen op vanwege de behandeling van gekooide civetkatten. Aangezien dit moeilijk te vinden is, is de prijs zeer hoog en heeft de koffie een exclusief karakter. De civetkatten leven vaak onder erbarmelijke omstandigheden, wat de kwaliteit van de koffie beïnvloedt. Per jaar wordt er slechts zo’n 200 tot 250 kilogram Kopi Luwak bonen geoogst. In sommige regio's, zoals Vietnam, worden de bonen verzameld van wilde civetkatten, waarbij levende civetkatten worden verzameld. De vraag is echter vele malen hoger dan het aanbod en hierdoor worden Luwaks tegenwoordig uitgezet op de plantages. Desondanks is Kopi Luwak nog steeds schaars en blijft het de allerduurste koffie ter wereld.

Daarnaast is het, aangezien het verkrijgen van de Kopi Luwak koffiebonen zo een tijdrovend en duur proces is, zaak dat de koffiebonen niet oud worden na het branden. Om deze reden worden Kopi Luwak koffiebonen veelal in kleine hoeveelheden en op bestelling gebrand, wat de prijs nog verder opdrijft.

Koffie van kattenpoep

Kopi Luwak koffie, ook bekend als Kopi Loewak, is een van de meest exclusieve koffiesoorten ter wereld. Deze koffie wordt gemaakt van koffiebessen die zijn gegeten en vervolgens zijn gepasseerd door het maag-darmkanaal van wilde civetkatten. Tijdens dit proces worden de bessen verteerd, maar de pitten blijven intact. Dit zorgt voor een bijzondere smaak die niet vergelijkbaar is met reguliere koffie. De koffie wordt geproduceerd door de ontlasting van de Loewak te verzamelen, waarna de bonen worden gewassen en gedroogd.

Hoe smaakt en ruikt Kopi Luwak?

De smaak van Kopi Luwak is aardachtig, mossig, siroopachtig, zacht en rijk. Deze bijzondere koffie dankt zijn unieke smaak aan het feit dat zuren, maagsappen en enzymen van de Luwak even hebben kunnen inwerken op de bonen tijdens het verteringsproces. Door de hitte bij het koffiebranden werken deze zuren sterk op elkaar in, wat zorgt voor de specifieke smaak. De geur wordt omschreven als: “mooi, met veel body en een perfecte balans tussen zoet en fris”.

Sommige koffieliefhebbers kunnen de smaak (of het verhaal) van Kopi Luwak koffie niet waarderen of vinden het simpelweg te duur. Voor deze mensen hebben wij gelukkig een ruim assortiment aan andere lekkere en unieke koffiebonen! Echte koffieliefhebbers zouden echter deze unieke smaakervaring minstens één keer in hun leven moeten proeven.